Maar ik kan er tegen, want samen met mijn collega’s van de fractie dienen wij een hoger doel. Wat veel mensen vergeten in het debat hierover is dat het gaat om het overtreden van de wet. Het gaat niet om het beperken van het aantal koopzondagen, maar op het tegengaan van koopzondagen die volgens de wet niet toegelaten zijn. Het lijkt mij voor een democratische rechtsstaat niet aan te bevelen om overtredingen goed te praten of te gedogen. De wet dient te allen tijden te worden gehandhaafd. En daar staan wij voor in en daarom willen wij dat de aangepaste wet per 1 januari 2010 wordt ingevoerd.

Ik hoor mensen al denken, maar de wet moet toch gehandhaafd worden; waarom dan een aanpassing? De aanpassing is nodig omdat sommige gemeenten zeggen de wet anders te interpreteren. Om geen onhelderheid hierover te laten bestaan wordt de wet aangescherpt. De ChristenUnie heeft hierin altijd een duidelijk verhaal gehouden. In Nederland zijn twaalf koopzondagen per jaar mogelijk. In toeristische gebieden kan hiervan afgeweken worden. Wat is een toeristisch gebied? Welke belangen zijn er in het geding? Wat heeft een kleine ondernemer in de melk te brokkelen die helemaal niet op de koopzondag zit te wachten? Wat doen we voor werknemers die verplicht worden op zondag te werken? Allemaal legitieme vragen waar het kabinetsvoorstel op in gaat. Doel van het voorstel is simpel. Een gemeente die af wil wijken van de wettelijke twaalf koopzondagen wordt geacht de belangenafweging zorgvuldig te doen en hier kan beroep op worden aangetekend.

Voor de ChristenUnie staat die belangenafweging centraal. De vrijheid van de één om te winkelen is de beperking van de ander die dan moet werken. Daarbij komen wij op voor de kleine ondernemer (die bellen en mailen ons voortdurend) en de positie van werknemers. Maar ook burgers die geen zin hebben in meer koopzondagen. Verder zal het niemand verbazen dat bij de uitstek de ChristenUnie het belang van een collectieve rustdag hoog wil houden. Een collectieve rustdag in een drukke economie die maar voort jaagt, een collectieve rustdag voor gezinnen en sociale contacten, een collectief rustmoment in binnensteden waar de hele week massa’s mensen door heen trekken. Een dag voor ontspanning, ontmoeting, kerkgang waar we even niets moeten, maar mogen uitrusten en reflecteren.

In het debat werd mij duidelijk hoe hypes in dit politieke bedrijf willens en wetens in stand worden gehouden. Ineke van Gent vroeg me nu eens door te bijten en het niet bij blaffen te laten. En volgens Ton Elias van de VVD lag het probleem van alles bij de minister. Zij zou dit proces onnodig traineren. In ieder geval staat nu voorop dat de behandeling van de wet zo snel mogelijk starten.

Cynthia Ortega-Martijn