Wijken voor groen betekent in de praktijk een moeizaam onderhandelingsproces, een lagere vergoeding dan de buurman, en een minder goede positie op de grondmarkt. De ChristenUnie stelt daarom een complexbenadering voor: een inventarisatie van de kosten voor groen (natuur), blauw (water) en rood (projectontwikkeling), waarvan de gemiddelde waarde de basis vormt voor de aankoop van landbouwgrond.
De partij verwacht dat wanneer er consensus is over een grondprijs, de gronden makkelijker kunnen worden verworven. Kapitaalkrachtige ondernemingen kunnen de voorinvestering doen; zo worden er minder kosten gemaakt bij de wijziging van bestemmingsplannen omdat partijen niet meer hoeven te procederen. Dit betekent een snellere realisatie van de Ecologische Hoofd Structuur (EHS).
"De complexbenadering doet daarmee recht aan het belang van overheid en ondernemer. Linksom of rechtsom komen groen en rood toch weer bij elkaar, aangezien de stedeling graag natuur in zijn omgeving heeft voor ontspanning", aldus Cramer.

Tevens vraagt Cramer de minister om na te denken over de mogelijkheid om via de OZB een constante geldstroom te creëren waarmee kan worden voorzien in onderhoud en beheer van de natuur. Uit de Maatschappelijke Kosten/Baten Analyse (MKBA) "Investeren in landschap. Opbrengst: geluk en euro's" blijkt dat een mooi landschap een waardeverhogend effect heeft op onroerend goed. De extra belastingopbrengst door aanwezigheid van een mooi landschap kan worden geïnvesteerd in een passend inkomen voor beheerders van dit landschap.