Jongeren wisselen via internet tips uit over succesvolle zelfdodingmethoden. Dat blijkt uit het artikel ‘suïcidale jongere treft vriend op het web'. Voordewind wil van de ministers van VWS en Justitie weten of hij het met de onderzoekers van de Universiteit van Gent eens is dat de risico's van het internet wat betreft de beïnvloeding bij zelfmoordgedachten verder moeten worden onderzocht.

Onderzoek
Ook vindt de ChristenUnie dat er onderzoek gedaan moet worden naar de invloed van beschikbare on-line informatie op het aantal zelfdodingen onder jongeren. De partij pleit voor de aanwezigheid van waarschuwingspagina's, gekoppeld aan sites met risicovolle informatie. Eerder pleitte Voordewind voor een algehele mediacode, die terughoudende berichtgeving over zelfdoding bepleit. In aanvulling hierop zou er ook een digitale variant moeten komen.

Actieplan
Onlangs presenteerde de ChristenUnie het ‘Actieplan: De Noodkreet Gehoord, preventie van zelfdoding onder jongeren'. Zelfdoding is onder jongeren de op één na meest voorkomende doodsoorzaak.

Tussen 2003 en 2005 nam het aantal zelfdodingen onder jongeren toe met 49 procent, tot ruim vijftig sterfgevallen per jaar. Het aantal pogingen tot zelfdoding bedraagt 94.000 per jaar. ,,Zelfdoding is taboe in Nederland. We moeten wakker worden en zo snel mogelijk een nationaal actieplan opstellen'', zei Voordewind tijdens de presentatie.

Het actieplan van de ChristenUnie bevat een aantal aanbevelingen, zoals een op de risicogroepen gerichte voorlichtingscampagne en een noodtelefoon. Verder wil de ChristenUnie dat de nieuwe Centra voor Jeugd en Gezin informatie gaan verstrekken over preventie tegen zelfdoding. Maatregelen om jongeren te beschermen tegen bepaalde informatie op internet, behoort hier ook toe.

Vragen van het lid Voordewind aan de ministers van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en Justitie over de invloed van internet op het aantal suïcides onder jongeren.

1. Kent u het artikel ‘suïcidale jongere treft vriend op het web’?(1)
2. Deelt u de mening dat jongeren tot een kwetsbare groep behoren die makkelijker kan worden beïnvloed door beschikbare informatie over succesvolle zelfmoordmethoden?
3. Bent u het met de onderzoekers eens dat de risico’s van het internet wat betreft de beïnvloeding bij zelfmoordgedachten verder moeten worden onderzocht? Zo ja, bent u bereid onderzoek te laten doen naar de invloed van beschikbare informatie op internet op het aantal zelfdodingen onder jongeren? Zo nee, waarom niet?
4. Wat vindt u van de suggestie dat er waarschuwingspagina’s zouden moeten worden gekoppeld aan sites met risicovolle informatie?
5. Ziet u mogelijkheden om de mediacode voor terughoudende berichtgeving over zelfdoding een digitale variant te geven?
6. Kent u de website met succesvolle zelfmoordmethoden, die wordt aangeboden door mevrouw Spaink en aan de orde is geweest tijdens de uitzending van Pauw en Witteman?(2)
7. Hoe beoordeelt u deze link, in het licht van voorgaande vragen? Is het wettelijk toegestaan om deze specifieke informatie over succesvolle zelfdodingmethoden via internet, zonder begeleiding, te verstrekken? Zo nee, welke stappen gaat u hiertegen ondernemen? Zo ja, vindt u het wenselijk dat dit gebeurt?
8. Kunt u aangeven wanneer u uiterlijk komt met een kabinetsreactie op het beleidsadvies van het Trimbosinstituut ‘verminderen van suïcidaliteit’?

(1) Nederlands Dagblad, zaterdag 23 februari 2008.
(2) Uitzending van 22 februari.