Zeventig procent van de Ethiopische hoofdstad, die 4 miljoen inwoners telt, bestaat namelijk uit zelf gefabriceerde hutjes van plastic, hout en golfplaat. Af en toe steekt er en mooi gebouw uit. Dat is dan vaak de zetel van een internationale organisatie, of een nieuw hotel in aanbouw.

Delegatie
We zijn met een parlementaire delegatie voor een week op bezoek in Ethiopië, een van de armste landen van de wereld. 80 miljoen inwoners. Een land van conflicten met Eritrea aan de noordgrens en met Somalië aan de oostgrens, een intern conflict met rebellen in het zuiden en met 250.000 vluchtelingen uit onder meer Sudan.

Held
Een van de eerste bezoeken die we afleggen is aan de Afrikaanse Unie, een samenwerkingsverband van 52 landen. Een zeer geïnspireerde commissievoorzitter van de AU, de heer Konore, neemt ons mee in zijn droom van een vreedzaam en ontwikkeld Verenigde Staten van Afrika. Een continent dat op eigen benen staat en een gelijkwaardige partner is van de Europese Unie. Ik schrik wakker als ik Konore de naam hoor noemen van Mugabe, de dictator in Zimbabwe: hoe hij als held wordt gezien in Afrika. Ook volgt meteen het verzoek aan de EU en aan Nederland om meer geld voor de AU-troepen in Somalië.

Een tegenstrijdig verhaal, al komt de waarschuwing hard aan dat Afrika de belerende houding van de EU goed zat is en dat China onze rol overneemt in Afrika. En dat zonder de lastige vragen en voorwaarden waar Europa om berucht is. Daar waar van Europese landen de hulp met enkele tientallen miljoenen binnendruppelt, heeft China intussen een megacontract gesloten van 1,5 miljard in de telecomsector van Ethiopië. En oh ja: de chinezen bouwen ook even voor 150 miljoen euro een nieuw AU-gebouw, een replica van het VN-gebouw in New York.

Ook India is sterk in opkomst in Afrika. Maar er wordt toegegeven: samenwerking met de EU heeft een meerwaarde. Europa ligt dichterbij, we brengen hoogwaardige technologie mee en sterke managementcapaciteiten.

Problemen
Er zijn nog wel wat problemen op te lossen in Afrika, zo vervolgt de voorzitter: Darfur, Somalië, Kongo en nu Kenia. En dan hebben we nog circa dertig staten die zonder hulp niet zullen overleven. Als Afrika zich niet verenigt en integreert, dan zal het continent blijvend worden uitgebuit en ten prooi vallen aan moslimextremisten a la Hezbollah en de Hamas.

Ik ben het voor een deel met hem eens, maar vrees dat zijn droom van een volledig onafhankelijk Afrika nog ver van de realiteit af staat. De Afrikaanse Unie moet zeker een belangrijke rol spelen, ook in Darfur en Somalië, maar dat zal voorlopig niet zonder de hulp van de internationale gemeenschap kunnen vrees ik. Ja zeker we moeten rekening houden met China en India, maar dat mag niet inhouden dat Europa zijn mond moet houden over de mensenrechten en democratisering, persvrijheid en eerlijke verkiezingen. Dat geldt ook voor de Ethiopische aanwezigheid in Somalië, al heb ik alle begrip voor de inval van Ethiopië in Somalië vorig jaar. Vooral na de dreiging van de Islamic Court in Somalië om tot oorlog over te gaan met Ethiopië.

Er staan nog gesprekken met de minister van Buitenlandse Zaken en de minister president op de agenda, de komende dagen. Ook zullen we het zuiden (Somali region) bezoeken waar de rebellen tegen het regeringsleger van Ethiopië vechten. En op de terugweg stoppen we nog een paar uur in Nairobi, om over het net uitgebroken conflict daar te praten.

Wordt vervolgd...