,,Sinds het bordeelverbod is opgeheven, lijken veel Nederlanders te denken dat prostitutie een keurig nette bedrijfstak is waarin vrouwen en mannen tot hun genoegen een boterham verdienen. De realiteit is dat naar schatting driekwart van de vrouwen die in de prostitutie werkt, daarin tegen haar wil is terechtgekomen. En dat het ‘werk’ voor veel prostituees met dagelijkse mishandeling en uitbuiting gepaard gaat. Deze niets ontziende criminele business kan alleen een slag worden toegebracht wanneer ook de klant, als profiterende partij, in beeld komt en strafrechtelijk aansprakelijk wordt,’’ aldus Anker.

Anker vindt dat prostituanten (‘hoerenlopers’ in de volksmond) de verantwoordelijkheid hebben om na te denken over de mensenrechtelijke positie van de vrouw of man bij wie zij hun gerief halen. ,,Je kunt er niet zomaar vanuit gaan dat een prostitué vrijwillig haar of zijn diensten aanbiedt. De statistische kans dat je met een slachtoffer van uitbuiting te maken hebt, is te groot om er je ogen voor te sluiten. De klant zal zich ervan moeten vergewissen dat de prostitué echt uit vrije wil, binnen zelfgestelde grenzen en tegen zelfgestelde voorwaarden met een klant contact legt. En als er tekenen zijn die op het tegendeel wijzen, moet de klant strafrechtelijk aansprakelijk worden voor het profiteren van een keihard misdrijf.’’

De ‘bewijsbaarheid van het delict’ is volgens Anker zeker geen onbegonnen werk: ,,Er zijn meer misdrijven waarbij een redelijk vermoeden van onrechtmatigheid reeds voldoende is om aansprakelijk te zijn. Bij orgaanhandel bijvoorbeeld of bij heling. Zo zijn er ook in de prostitutie voldoende gronden voor een redelijk vermoeden dat het fout zit: als een prostituee angstig is, verwondingen heeft, een lage prijs vraag, in slecht omstandigheden werkt, de Nederlandse taal niet spreekt. Dan moeten de alarmbellen gaan rinkelen. En als dat al niet vanuit moreel besef gebeurt, dan moet de strafwet de profiteurs maar als een oordeel boven het hoofd hangen. We kunnen niet accepteren dat handel in mensen, mishandeling, misbruik en uitverkoop van lichamelijke integriteit onder onze ogen plaatsvinden zonder dat de gebruikers daarvan aansprakelijk gesteld worden.’’

Anker hoopt op een initiatief van het kabinet: ,,Het regeerakkoord bevat daarvoor een aanknopingspunt; daarin wordt gezinspeeld op ‘het creëren van meer persoonlijke aansprakelijkheid (met inbegrip van aanpak van klanten van minderjarige en van illegale prostituees)’. Daarnaast hebben wij als fractie een verkenning gedaan naar de mogelijkheid van strafbaarstelling; als het kabinet dit niet oppakt, gaan we werken aan een initiatiefwetsvoorstel.’’