De ChristenUnie wil van minister Verdonk van Vreemdelingenzaken een reactie op het onderzoek van orthopedagogen Kalverboer en Zijlstra. Uit hun onderzoek blijkt dat gedwongen uitzetting van asielkinderen aantoonbaar schadelijk is. De kinderen vallen op dit moment volledig buiten het zicht van de hulpverlening. De ChristenUnie wil weten hoe groot deze groep is en of de minister zich in wil zetten voor betere zorg en opvang voor deze kinderen. Daartoe stelt Tineke Huizinga de volgende vragen aan de minister.

Vragen van het lid Huizinga-Heringa (ChristenUnie) aan de minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie:

1. Bent u bekend met de nota van orthopedagogische aard zoals opgesteld door orthopedagogen Kalverboer en Zijlstra, onderschreven door vele hooggekwalificeerde collega-deskundigen?
2. Is artikel 3 van het door Nederland geratificeerde Verdrag inzake de Rechten van het Kind relevant in alle vreemdelingenprocedures(zowel asielaanvragen als uitzettingsprocedures) waarin niet-alleenstaande kinderen betrokken zijn?
3. Deelt u de mening dat de Nederlandse Staat een verantwoordelijkheid van aanvullende (pro-actieve) bescherming heeft tegenover alle -onder Nederlandse jurisdictie vallende- kinderen wanneer hun ouders (ernstig) falen in hun (recht en verantwoordelijkheid tot) verzorging en opvoeding, zoals -wat betreft Nederlandse kinderen- geregeld in het burgerlijk recht en jeugdstrafrecht? Zo nee, waarom niet? Zo ja, wilt u onderstaande vraag 7 ook bevestigend beantwoorden?
4. Hoeveel (niet-alleenstaande) kinderen heeft de Nederlandse staat de afgelopen vijf jaar uitgezet; hoeveel (niet-alleenstaande) kinderen zullen in het komende jaar zeker nog uitgezet worden en hoeveel (niet-alleenstaande) kinderen verkeren nu nog in onzekerheid over eventuele uitzetting?
5. Is het u bekend hoeveel van de bovengenoemde kinderen als gevolg van de procedures (inzake verblijfsvergunningen danwel -dreigende-uitzetting) de in deze nota beschreven psychische schade hebben opgelopen? Zo ja, om hoeveel kinderen gaat het? Zo nee, bent u voornemens dit in kaart te (laten) brengen?
6. Welke specialistische kennis is er bij de IND, het COA en het MOA aanwezig om te anticiperen en te behandelen dergelijke (in de nota beschreven) specifieke problemen bij niet- alleenstaande minderjarigen? Kijkt de IND bij asielaanvragen waarbij (niet-alleenstaande) minderjarigen betrokken zijn structureel naar de belangen en dus ook naar de ontwikkeling van die kinderen?
7. Bent u bereid op korte termijn te bewerkstelligen, door voorstellen tot aanpassing van de vreemdelingencirculaire resp. het Vreemdelingenbesluit, dat gedragsdeskundigen en jeugdzorg structureel gehoord en betrokken worden in de vreemdelingenzaken waarin (niet-alleenstaande) minderjarigen betrokken zijn?
8. Bent u bereid veel meer middelen beschikbaar te stellen voor dagbesteding, sport, jeugdhulpverlening en opvoedingsondersteuning voor gezinnen met minderjarige kinderen die verwikkeld zijn in asielaanvragen dan wel uitzettingsprocedures ?