Hoop voor een verweesde samenleving
Onze samenleving is verweesd. Zo constateerde Pim Fortuyn bijna twintig jaar geleden. En het is de vraag of we sindsdien meer geborgenheid gevonden hebben. Ik vrees het tegendeel. De kloven in de samenleving dijen uit. De politiek polariseert. Het maatschappelijk klimaat verkilt.
Sinds najaar 2017 zit de ChristenUnie in de regeringscoalitie. Ik ben dankbaar voor wat we op die plek bereiken. Soms zijn er op lastige thema’s grote doorbraken, soms zetten we met de voeten in de modder kleine stapjes. Maar in alles wat we doen, laat dat beeld van die verweesde samenleving mij niet los. Bij het toetreden tot de coalitie en alle drukke dagelijkse overleggen die daarbij horen, heb ik voor mezelf een opdracht geformuleerd: ik wil niet ophouden te zoeken naar hoop voor dit verweesde en verdeelde land.
In mijn nieuwe boek ‘De verloren zoon en het verhaal van Nederland’ zoek ik naar die hoop. In mijn zoektocht herlas ik het verhaal dat Jezus vertelt over een verloren zoon, of misschien beter gezegd: over twee verloren zonen. Ik ging daarin een portret van deze tijd zien. De jongste zoon relativeert zijn afkomst en trekt er als ambitieuze globetrotter op uit. Hij komt zichzelf hard tegen als hij bij tegenspoed toch een gemeenschap nodig blijkt te hebben. Maar ook de oudste zoon, die thuis is gebleven, is niet helemaal op z’n plek. De avonturen van zijn jongere broer voelen als een bedreiging, en bitterheid is zijn tweede natuur geworden.
In dit boek wil ik het verhaal van de verloren zonen in duiken. Bij alle zegeningen van ons land en onze tijd wil ik de morele crisis die er ook is onder ogen zien. Ik ge- loof dat we samen opnieuw moeten zoeken naar ons gemeenschappelijk huis waarin we ons vertrouwd kunnen voelen. De rol van de politiek is daarin belangrijk, maar ook beperkt. Het is van groot belang dat de overheid ons gemeenschappelijk huis beschermt, en daarin is zij de afgelopen tijd tekortgeschoten.
Maar thuiskomen, dat kunnen alleen wij: u en ik. Thuiskomen, dat heeft uiteindelijk ook een geestelijke, spirituele dimensie, zo is mijn diepe overtuiging. Maar thuiskomen hier en nu doen we ook bij elkaar. Alleen wij, verloren zonen en dochters van deze tijd, kunnen bouwen aan een samenleving met aandacht voor elkaar.
(Dit is het voorwoord van mijn nieuwe boek ‘De verloren zoon. En het verhaal van Nederland’, hier te bestellen bij Uitgeverij Balans: https://www.uitgeverijbalans.nl/boeken/de-verloren-zoon/. Mocht je het ergens in de komende tijd lezen, ik hoor graag wat je er van vond!)
