Tijdens het debat over de aanpak van het coronavirus mocht ik voor het eerst het woord voeren in de Tweede Kamer. In mijn maidenspeech sprak ik over wat voor samenleving we willen zijn. Want hoe je met de zwaksten omgaat, laat zien wat voor samenleving je voor ogen hebt. Ik hoop mij te inzetten voor een overheid die er is als schild voor de kwetsbaren en aan een samenleving die het goede zoekt en aandacht heeft voor elkaar. 

De afgelopen dagen regent het zorgwekkende berichten over de toename van online gokken, verslavingen en alle perverse prikkels in de sport. Alle reden dus om vandaag schriftelijke vragen te stellen, mijn eerste als Kamerlid! Onze zorgen over de aankomende wet die online gokken mogelijk maakt zijn groot en leven breder. Daarom stelde ik de vragen samen met Kamerlid Michiel van Nispen van de SP. 

Bleek, grote lege ogen en net 18 jaar. Ze sprak geen Engels, Duits, Frans, laat staan Nederlands. Net voor de Utrechtse tippelzone stond ze, dit jonge meisje. Een korte ontmoeting die op mijn netvlies gebrand staat. Als jong raadslid in de stad Utrecht ging ik met de politie op werkbezoek en nog voordat het werkbezoek goed en wel begonnen was, was daar deze situatie.

Waar denk jij aan als we het gaan hebben over de zorg? Dit jaar hebben we het er veel over gehad. Voor de coronapandemie hoorde je zelden over het aantal beschikbare IC-bedden. Nu zien we de grafieken voorbijkomen en horen we van nieuwe ziekenhuisopnames. De zorg. Het is een belangrijk thema, ook in deze weken van verkiezingen. Het lijkt wel of we door de coronacrisis nog meer de urgentie zien van goede ziekenhuiszorg, van goed opgeleid personeel én van een gezonde leefstijl. In de afgelopen weken heb ik veel verkiezingsdebatten over de zorg mogen voeren. Maar waar spraken we dan over? Allermeest over preventie, soms over marktwerking en ook over de lessen van deze pandemie.