Deze weekblog is ook gepubliceerd op de website van dagblad Trouw

De mooiste luchten heb je in Noord-Holland. Toegegeven, andere provincies kunnen er ook wat van. Maar de weidsheid van Noord-Holland, het unieke van de Zaanstreek, de polders naast de industrie en vogels nooit ver weg.
Een beetje wind, een beetje wolken (haha: vandaag wel een beetje veel wolken...), veel weiland en water, water, water: de mooiste ingrediënten voor een werkbezoek.
Op pad met Stichting Natuur en Milieu in het Jisper- en Wormerveld. Over de relatie tussen natuur en onze boeren is veel te doen, zowel in de Kamer als daarbuiten. Maar ook welke kansen biedt het aangepaste Gemeenschappelijk Lansbouwbeleid van de Europese Unie ons, ook zowel voor de boeren als voor de natuur. Ik wil af van die tegenstelling. Veel van onze natuur kan niet in stand gehouden worden zonder boeren, denk maar eens aan de grote grazers in onze natuurgebieden. En veel van onze boeren zorgen voor dat prachtige landschap waar zo heel veel natuur te ontdekken valt. Denk maar aan de vele houtwallen, agrarisch natuurbeheer. En hier in het Jisperveld al die eilandjes, waar je met de boot je koeien heen moet brengen. Ik breek al tijden een lans voor de plannen van Het Deltaplan voor het Nederlandse Landschap. Terug brengen van schitterende houtwallen tussen weilanden, afspraken over later maaien. Dat dit onderhoud van ons eeuwenoude landschap geld mag kosten is eigenlijk net zo logisch als wij zorgen voor onze monumenten. Met dit verschil dat op ons land echt heel veel gebeurt.
In het Jisper- en Wormerveld is het roer om. Zonder actief boerenbedrijf is dit gebied niet te beheren. Met alle vergoedingen kan er goed geboerd worden: zowel de boer als de natuur hebben zo kansen. De ‘varende' boer Praag heeft op een klein eilandje vlak bij zijn bedrijf al 50 gruttonesten. ,,Wat ik nooit gedacht had: ik werk nu samen met Natuurmonumenten. En dat gaat best goed.'' En dat met een olijke lach.
Ik ben een echte molenfan. En in dit gebied staan heel veel schitterende molens die getuigen zijn van een rijk industrieel verleden. Kijk maar eens op www.industriemolens.nl. Als ik in de buurt ben probeer ik altijd een plaatje te schieten van zo'n molen. Dat heb ik meegekregen van thuis. Mijn vader, die vroeger veel op pad was en dan bijna altijd zijn camera bij zich had, heeft een schitterende collectie molenfoto's. En het grappige is dat je op die manier als klein manneke al veel interesse meekrijgt voor dit soort dingen. Wat is een stellingmolen, of een oliemolen, een bovenkruier, of een wipmolen. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik droom er van om ooit, ooit als ik bijvoorbeeld geen Kamerlid meer ben, nog een keer mijn molenaarsdiploma te halen...