Nieuws

Afgelopen vrijdagavond was op NPO2 het verslag te zien van mijn autorit met Rutger Castricum van Powned. Het werd een speels gesprek, waarin wel duidelijk werd dat hij niet gelooft en ik wel. Maar ik weet niet zeker of het ons helemaal gelukt is elkaar écht in de ogen te kijken en werkelijk te begrijpen.

Een aantal keer heb ik bij een graf gestaan van iemand die zichzelf om het leven had gebracht. De radeloosheid van mensen die geen andere weg meer zien dan zelfdoding is amper te bevatten. En daarna volgt het verdriet van de nabestaanden, achterblijvend met de leegte van het verlies en vol met vragen. 

De ChristenUnie publiceert vandaag haar verkiezingsprogramma in braille, gebarentaal en in gewone taal. Op deze manier kan iedereen kennisnemen van de plannen van de partij voor de komende periode, ongeacht bijvoorbeeld een visuele of auditieve beperking.

Stel, je bent helemaal geen ChristenUnie-stemmer, misschien ben je ook helemaal niet zo gelovig, en op een kwade dag vul je nietsvermoedend een Stemwijzer of Kieskompas in en dan gebeurt het onverwachte. De site adviseert je ChristenUnie.

Het katholieke mensbeeld in één woord samengevat is: WIJ. Wij, gelovige broeders en zusters, in een wereldwijd netwerk van gelovigen leken, kloosterlingen en clerus. Naar een rooms-katholieke kerk gaan is herkenning: in elk land, in elke taal gaat het om dezelfde liturgie. We delen dezelfde waarden, we zien naar elkaar om. ‘Wanneer één van ons lijdt, lijdt de gehele gemeenschap’. We geven ons leven voor Gods werk, in een klooster of in de wereld. Biddend en werkend maken we de wereld een beetje beter. Om dat ‘wij-gevoel’ voel ik mij zo thuis in de Rooms-Katholieke Kerk en traditie.

Stel, je krijgt af en toe een tas boodschappen van je moeder. Of je kinderen krijgen zakgeld van je ex-partner. Je vergeet dit op te geven als eigen inkomsten. Als de gemeente daarachter komt, moet je opeens je uitkering terugbetalen, samen met een hoge boete. Grote kans dat je daardoor in de financiële problemen komt, terwijl iedereen begrijpt: de regels pakken op deze manier veel te streng uit. Er moet ruimte zijn voor barmhartigheid, voor de menselijke maat. Daarom willen wij de wet veranderen. 

Als je ergens spanning over voelt, kan het helpen je af te vragen: wat is het ergste dat nu kan gebeuren? Als je een onbestemde vrees hebt, kan het een heilzaam denkexperiment zijn om mentaal even de donkerst denkbare steeg in te slaan om te zien wat je daar aantreft.

De plannen van de ChristenUnie leiden tot meer ruimte voor gezinnen om zelf de balans te bepalen tussen werk en zorg, minder inkomensongelijkheid en positieve effecten voor het klimaat, zowel landelijk als mondiaal. Dat blijkt uit de doorrekeningen van de planbureaus CPB en PBL, die zij vandaag presenteren. Volgens partijleider Gert-Jan Segers blijkt uit de doorrekeningen dat ‘de ChristenUnie inderdaad kiest voor wat écht telt, zoals we in onze campagneslogan ook beloven.’