De wisseltrofee, in de vorm van een cafetiére, moet dan aan het einde van het parlementaire jaar worden uitgereikt. "Het is er één met emotionele waarde, want hij is door mijn oma bij elkaar gespaard met DE-punten.”, vertelt Anker. De voorzitter van de Tweede Kamer moet er op toezien dat dit ook daadwerkelijk gebeurt. Kamerleden kunnen collega’s voordragen, maar mogen geen leden van hun eigen fractie kiezen.

De houder van de trofee is gedurende het jaar een voorbeeld voor zijn collega’s. Hij kan geconsulteerd worden over de parlementaire omgang en zorgt ervoor dat het gedachtegoed van de hoffelijkheidstrofee levend blijft. De trofee wordt jaarlijks, aan het eind van het parlementaire jaar doorgegeven door de houder van de trofee. Leden kunnen collega’s voordragen voor de trofee, uiteraard niet aan een lid van dezelfde fractie.

Anker stelt voor de Parlementaire hoffelijkheidstrofee voor de eerste keer uit te laten reiken door drie leden die binnenkort afstand nemen van de Tweede Kamer. Dat zijn Wim van de Camp, Hans van Baalen en Barry Madlener.

Het idee voor de prijs komt uit de studententijd van Anker toen in zijn studentenvereniging een theepot werd uitgereikt aan de hoffelijkste student. Het Kamerlid vindt nu een cafetiére toepasselijker. “In zo’n een pot wordt ook met vuur, stoom en kokend water iets tot stand gebracht", aldus Anker.

Tweede Kamervoorzitter Verbeet vindt de prijs een buitengewone sympathieke actie. Wel vindt ze het jammer dat zelf niet in aanmerking kan komen voor de hoffelijkheidstrofee.

(NOS/ChristenUnie)