Uit onderzoek blijkt dat maar liefs 73% van de stortplaatsen niet (geheel) volgens de regels werkt. Dat is veel te veel, aldus Kamerlid Esmé Wiegman vandaag in een debat over asbest. ,,Is de regelgeving zo complex dat er een schaap met 5 poten wordt gevraagd?”

Het asbest is van ons allemaal. Het zit in onze huizen en gebouwen. Uit brieven en gesprekken krijgt Wiegman echter de zorgelijke indruk dat niet iedereen zich eigenaar toont van waar hij verantwoordelijk voor is. Zelfregulering blijkt niet naar tevredenheid te functioneren. Het certificeringssysteem lijkt een papieren tijger; het kabinet haalt stevig uit naar gemeenten. Gemeenten geven blijk via een stevige brief van de VNG dit niet terecht te vinden. De rol van de provincies komt in de kabinetsbrieven nauwelijks aan de orde. Wiegman: ,,De burger maakt zich ondertussen zorgen. Dat is zichtbaar in een plaats als Sliedrecht, waar ik vorige week op werkbezoek was, waar een heftige discussie plaatsvindt over de asbeststort in de Derde Merwedehaven.”

Wiegman vroeg de minister aan de hand van de casus Derde Merwedehaven en met de kritiek van de VNG uiteen te zetten wie waarvoor verantwoordelijk is en wat dat betekent voor de besluitvorming. De stortplaats redeneert vanuit acceptatieplicht, de gemeente voelt zich verantwoordelijk, de provincie is medeverantwoordelijk. ,,Wie heeft hier het laatste en doorslaggevende woord? De burger, de gemeente, de provincie, of het geld...?” vraagt Wiegman zich af.