Ik ben zeer benieuwd wat het nieuwe jaar ons allemaal weer zal brengen. Ook in politiek opzicht voor de ChristenUnie. We zijn het nieuwe jaar in ieder geval stevig begonnen met de formatiebesprekingen. Deze vonden niet - zoals altijd - plaats in den Haag, maar elders in het land. Als secondant van André Rouvoet was ik daarvan op de hoogte. Al hoorde ik zelf ook pas in de loop van de dinsdag waar ik me een dag later moest melden. Dat bleek Beetsterzwaag te zijn. Een mooi plaatsje in Friesland. In mijn andere werkkringen heb ik veel vaker meegemaakt dat je 'de hei' op gaat als je werkt aan toekomstvisies/plannen. Zo bijzonder is het dus allemaal niet.

Woensdagmorgen heb ik me in Beetsterzwaag gemeld. De Telegraaf wist toen al te melden dat we op een geheime plaats zouden gaan vergaderen. Hoe weet zo'n krant dat? Ze gaven niet aan waar we zaten. Woensdag overdag hebben verschillende journalisten ook bij mijn thuisfront pogingen gedaan om er achter te komen. Mijn zoon melde steeds via de sms dat hij er weer een aan de lijn had gehad. Zonder succes overigens. Mijn thuisfront wist het gewoon niet. Dan kun je je ook niet verspreken.

Een dag later maakte de Telegraaf wel de vergaderplaats bekend. En binnen no time was de hele (politiek) pers in Friesland. Daar blijf ik me over verbazen. Hoewel er weinig te melden viel, stonden ze tot laat in de avond in de kou te wachten op wat mogelijk komen zou. Iedereen zijn eigen vak, zullen we maar zeggen. Omdat Tichelaar, Verhagen en ik niet in het Koetshuis een kamer hadden, moesten wij zowel 's morgens als 's avonds de oversteek maken. Dat leverde het journaille in ieder geval nog wat plaatjes op. Stonden ze er ook weer niet helemaal voor niets. En voor de economie van Friesland is dit gebeuren ook niet verkeerd. Beetsterzwaag staat in ieder geval op de kaart. En dat is hen gegund. 

Over de inhoud van de gesprekken kan ik niets melden. Dat spreekt voor zich. Wel kan ik melden dat de gesprekken in goede harmonie verlopen. Er is een goede basis gelegd om de komende weken verder op door te bouwen. En zo hoort het. Persoonlijk vind ik het bijzonder om erbij te zijn. Het levert ook nogal wat reacties af. Overwegend positief. Er wordt veel met ons meegeleefd. Ook voor ons gebeden, heb ik gemerkt. Dat is fijn om te ervaren.

Vrijdagmiddag hebben we de besprekingen afgesloten. Volgende week gaan we weer verder. De fractievoorzitters hebben nog kort de pers toegesproken. De NOS en RTL zonden dat zelfs live uit. Ook informateur Wijffels heeft de pers nog toegesproken. Toen ik in de auto op André zat te wachten die nog omringd was door hordes journalisten, belde mijn dochtertje Karen (10) op. Het konijn was dood gegaan. Zo relatief zijn dingen nu.