Verbind ambtenaren met de dagelijkse praktijk van boeren en natuurbeheerders
Voor iedere ambtenaar is kennis van het werk en leven van de mensen voor wie beleid wordt gemaakt cruciaal. Alleen zo maakt de overheid echt werk van de nieuwe bestuurscultuur. Ook bij het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit is praktijkkennis en ervaring onmisbaar om goed uitvoerbaar beleid te maken. Daarom vraag ik dat ministerie om iedere beleidsambtenaar op praktijkstage te laten gaan bij landbouwbedrijven, natuurorganisaties of de NVWA.
Haagse voorstellen houden rekening met juridische eisen en de richtlijnen uit Brussel, maar zijn te vaak onvoldoende verworteld in de praktijk. Na de tikken op de neus door de rechter de afgelopen jaren lijkt juridische houdbaarheid en Europese goedkeuring het hoofddoel geworden. Dat kan echter ten koste gaan van goed en uitvoerbaar beleid voor boer en natuur, zoals dreigde bij het mest- en bodembeleid. Als we zorgen dat iedere beleidsambtenaar met de poten in de modder heeft gestaan, kunnen we beleid en praktijk beter met elkaar verbinden.
Het ministerie van LNV experimenteert nu met de praktijkdag voor ambtenaren en voerde recent de praktijktoets in. Mijn voorstel is om op deze goede basis verder te bouwen door een praktijkmaand of praktijkweken in te voeren. Deze stage moet een vanzelfsprekend onderdeel zijn van het werk van een beleidsambtenaar. Tijdens deze stage doen ze ervaring op binnen uitvoerende organisaties, zoals de NVWA, bij natuurorganisaties en op het boerenerf. De opgedane kennis moet vervolgens verspreid worden binnen het ministerie en biedt een fundament voor beter uitvoerbaar beleid.
Uiteindelijk zit er een diepere reden achter: de overheid is er voor ons allemaal. Daarom is het zo belangrijk dat Den Haag geen afgesloten wereld is, maar dat praktijkkennis een vanzelfsprekend onderdeel is van het dagelijks werk. Zeker nu het inmiddels in Den Haag gebruikelijk is dat ambtenaren relatief kort op hetzelfde dossier zitten. Een beleidsambtenaar die uit eigen ervaring weet wat er speelt bij de mensen, bij bedrijven en organisaties, maakt beter en vooral beter uitvoerbaar beleid. Als we willen werken aan een nieuwe bestuurscultuur moeten we de kloof tussen praktijk en beleid kleiner maken.
Lees mijn hele bijdrage bij het debat over de begroting van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit hier: