Er gebeurt wat! De derde dag in Gods scheppingsweek is beslist een dag van ontwikkeling. Net als die andere 'derde dag', de dag waarop Jezus -meteen na de sabbat- op zou staan. We gaan die twee verschillende dagen vergelijken, opdat ze beiden nog meer zullen spreken van Gods trouw op elke dag.
Op de derde scheppingsdag laat God het ruige water zo samenstromen, dat het droge tevoorschijn komt en Hij het een naam kan geven: "land". Ook de zee krijgt haar naam. God ziet dat het goed is en gaat meteen weer verder... Er gebeurt wat op deze derde dag. Dit is de dag waarop God vaart maakt in zijn werk.
Net als met Pasen ontluikt er van alles. Je kan dit ook de dag van het zaad noemen en van de vruchten die zaad dragen. Want de Heer maakt het groen. De aarde draagt vanaf de derde dag een belofte in zich: zaad is voor de toekomst. Zaad vindt zijn weg in de aarde en kan dan later ontluiken en graan geven en brood op de lange duur. En vruchten hebben ook zaden in zich, die nieuwe vruchtdragende gewassen kunnen geven, zoals ook druiven, waarmee men wijn kan maken. Het land wordt klaargemaakt voor de komst van de mens.
Als Jezus op witte donderdag aan zijn discipelen vertelt over het offer dat Hij gaat brengen, gebruikt Hij beeldende taal uit het gewone, dagelijkse leven. Hij heeft het over zaad. Hij noemt zichzelf brood. Hij geeft zijn discipelen wijn en zegt dat dat zijn leven is voor hen. Ziet u het ook? De dag waarop God onze aarde uit het water tevoorschijn liet komen, en prachtig bekleedde met zaaddragend groen, en de dag waarop Jezus opstond uit de dood, en zich liet zien aan zijn discipelen, ze horen bij elkaar.
Voor onze tijd nu, met zoveel zaken die minder goed zijn (minder dan we verwachtten), is het goed om te letten op de belofte van de derde dag. Jezus laat zich zien, maar niet als een bezit dat je vast kan houden. Ze zien Hem later weer... en dus tussendoor niet. Zo konden ze Thomas vertellen dat ze Hem gezien hadden. En dan ziet Thomas Hem een week daarna ook. Zo zorgt Jezus voor openingen voor herstel in vertrouwen.
De eerste dag dat zij Hem weer zagen is, net als die scheppingsdag, vol beloften. Aan het eind van de derde scheppingsdag kijkt God nógmaals en ziet: "Ja, het is goed !". Aan het eind van de Opstandingsdag komt Jezus bij zijn discipelen; Hij zal dan op hen blazen en zeggen "ontvang mijn Geest", maar daarbij zegt Hij eerst: "Zoals de Vader mij zond, zo stuur ik u ook uit" (Joh. 21:22). Zij zijn nu het zaad! Zij zullen vrucht dragen. Zij kunnen zijn Woord en Geest ontvangen en zijn vooral blij omdat Hij leeft. De volle vrucht komt later. Net zoals de Heer zich kon geven aan het kruis, om hun zonden weg te wassen, zo zullen zij zich kunnen geven om de komst van Gods koninkrijk te verbeiden. De druk van de wereld is de eerste avond na de ochtend van Pasen nog niet weg, maar de zekerheid dat Jezus de wereld overwint is voor hen voortaan een geconstateerd feit.
Dit geeft kracht aan ons gebed. Misschien bent u bedroefd zoals de discipelen, die op witte donderdag al hoorden dat Jezus naar de Vader zou gaan. Of misschien voelt u dat de wereld lijkt op die boot, waarin zeven discipelen de hele nacht werkten, zonder ook maar iets te vangen. Totdat er een Man aan de oever komt staan en roept: "hebben jullie wat te eten?"
Hij zorgt voor resultaat. Hij garandeert ons goede vrucht. Wij kunnen doen wat Hij ons zegt.
