bij Johannes 17 vers 20-26

Februari 2019 _____

Lieve mensen,

Jezus heeft voor ons gebeden! Dat was vlak voor Pasen. Het staat aan het eind van Johannes 17. Nu ik u weer mag aanmoedigen om te blijven bidden sluit ik graag aan bij dat gebed. In vers 25 zegt Jezus iets over de wereld. De wereld kent zijn vader niet. Dat is als een muur.

Maar over ons zegt Hij dat wij weten dat hijzelf door de Vader gezonden is. De muur heeft een deur. Die deur is Jezus zelf en Hij vraagt voor ons iets moois: dat wij één zullen zijn. De eenheid met het unieke karakter dat wij van God de Vader zijn - net als Jezus. Hij is onze verbinding met Hem.

Door Jezus zijn we een met de Vader. En dát mag de wereld zien. Daar bid Jezus voor. Hij hoopt dat de wereld door die eenheid gaat zien dat hijzelf door de Vader gezonden is (vs 21). Door onze eenheid met de Vader, gaat de wereld de deur zien. En daartoe bidt Jezus voor onze eenheid met God.

Het is als een internetverbinding. Bezoekers van een kantoor zien de server niet, maar ze zien wél dat medewerkers verbinding hebben met de server. Mensen zien God niet, wél dat we met Hem praten. En zo gaan ze ook de verbinder zien – bij die internetverbinding is dat het geheimzinnige apparaatje waardoor de medewerkers contact met de server hebben – in onze eenheid met de Vader is dat Jezus zelf. Jezus is de verbinder. Wij zijn degenen die zo met God verbonden zijn en mensen zien hoe we leven. Zo gaan ze zien dat God iemand gezonden heeft om hen weer bij God te brengen. Ze ontdekken Hem.

Als ik bid voor de christelijke politiek, bid ik graag ook dat ons politieke handelen transparant zal zijn. Dat de mensen zullen herkennen dat we dit doen vanuit onze verbondenheid met de Vader. Want dat is waar Jezus ook voor bidt als Hij bidt voor ieder die gelooft. Hij wil die verbondenheid en Hij wil dat de wereld dat ziet. Hij vraagt dat aan zijn Vader. Want zo zal de wereld ook Hemzelf zien. Dat is nodig.

• Wilt u dat met ons meebidden? Dat God ons werk zegent? Dat het deugdelijk werk is?
• Bidt u voor goede politiek? Dat men door dat goede ook zal zien met Wie we dat doen?
• Wilt u vooral met Jezus meebidden dat we – net als Hij – een zullen zijn in de Vader?

 

In ons land zijn kerk en staat gescheiden. Politici zijn zelf verantwoordelijk, dat zijn ze niet via de kerk. Maar politiek en vertrouwen zijn niet gescheiden. Leiders bereiden beleidsstappen voor in het vertrouwen dat dit helpt bij het leven dat de burgers leiden. Daarvoor zoeken ze steun, in de samen­leving en – als ze in Hem geloven – ook bij God. Kun je dat samen doen? Ja vertrouwen is vrij en groeit in de omgang met elkaar; vertrouwen dwingt niet. Zo kan een gemeenteraad ook zoeken naar goede vormen waarin er ruimte is om vertrouwen uit te spreken, onderling en ook voor God: gebed is niet verboden. Toch zijn er ook vragen: wordt de eigen verantwoordelijkheid voldoende gerespecteerd? Kamerleden houden dat in de gaten en benadrukken: als men bidt moet dat zonder schijn van dwang.

• Bid voor uw gemeenteraad, wethouders en burgemeesters. Bid hen Gods bijstand toe.
• Kamerlid Kuiken stelde kritische vragen over het ambtsgebed. Bid om Gods wijsheid hierover.
• Minister Ollongren van Binnenlandse Zaken moet daar nog op antwoorden. Zegen het gesprek.

De advocaat van Asia Bibi, de heer Malook is weer terug in Pakistan en kon ter plekke horen dat zij definitief vrijgesproken werd. In eigen land is er veel onderhandeld over uitzetting van in Nederland gewortelde kinderen en er kwam een nieuw compromis. Nu is er meer duidelijkheid voor deze kinderen en hun gezinnen. Joël Voordewind zei: de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Ook Gert-Jan Segers stelt: wat mij betreft een wonder. Ik denk: we hebben volhard, die volharding bracht betrouwbaarheid en de betrouwbaarheid bracht verdiepte hoop (dat laatste is vrij naar Paulus in Romeinen 5 vers 4).

• Dank de Heer voor zijn machtig koningschap en dat Hij vrucht geeft bij alle inspanningen.
• Bid voor mensen die het meeste moesten verwerken, zoals Asia Bibi en Hayarpi Tamrazyan.
• Blijf bidden om Gods Geest, opdat we blijven streven naar het goede samenleven met elkaar.

Minister Schouten van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit bezocht van 4 tot en met 7 februari Ghana en Ivoorkust. Men verwacht dat de bevolking daar in dertig jaar zal groeien van 50 miljoen nu naar 98 miljoen mensen in 2050. En dat terwijl het klimaat verandert. Krijgt iedereen genoeg te eten? Men denkt dat klimaatslimme landbouw een belangrijke bijdrage zou kunnen leveren. Goed inspelen op de veranderingen die komen: nuchter, inventief en lettend op een goede samenwerking.

• Dank voor mogelijkheden om wereldwijd samen te werken. Bid dat het bijdraagt aan vrede.
• Bid voor wetenschappers, voor het bedrijfsleven, voor het ministerie én voor Carola Schouten.
• Bid om bewustwording, opdat mensen aan gaan voelen wat ieder zelf kan doen in deze tijd.

Zaterdag 9 februari bent u welkom op ons congres (stationsplein 1, Zwolle). De voorbereiding is in volle gang. Onze directeur Menno van Hulst kan er helaas niet bij zijn. Hij is op dit moment ernstig ziek en is daarvoor in behandeling. Juist nu hij dit moet ondergaan merken we hoeveel werk hij altijd verzet. Het gaat ons aan ons hart. En tegelijk doen we wat nodig is voor het komende congres.

• Bid voor de zieken onder ons, met name voor Menno. Bid dat God zijn heil laat gelden.
• Dank dat het werk door kan gaan. Bid voor een goed verkiezingscongres.
• Bid voor de campagneteams in het land, opdat we woensdag 20 maart veel vrucht mogen zien.

Maandagavond 18 maart bent u ’s avonds van harte welkom bij de afsluiting van de campagne met gospelmuziek en tijd om samen te bidden.

 Maak uw agenda vrij en kom die avond naar Almere!

 

met een hartelijke groet,

Kees Sinke
Gebedscoördinator ChristenUnie

 

Wilt u een afdruk van deze brief, bijvoorbeeld voor een kringbijeenkomst? Ga dan naar www.christenunie.nl/gebed en scroll naar beneden, daar staan de afdrukversies. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.