Vorige week mocht ik de weekopening bij ons op kantoor verzorgen en wilde ik inzoomen op vrijheid. Allereerst zongen we Opwekking 862 - Vrijheid https://www.youtube.com/watch?v=8Jjy0wwYvcQ
Ik werd geïnspireerd door de preek van onze voorganger de zondag daarvoor. In die preek ging het over vrijheid, in vrijheid komen! Het gaat over Handelingen 12:1-17.
We zien eigenlijk drie dingen in dit bijbelgedeelte: ernst, humor en hoop.
Ernst. Aan het begin van dit hoofdstuk wordt de gevangenneming van Jacobus en Petrus genoemd en eigenlijk in een kort zinnetje de onthoofding van Jacobus. Het lijkt onbeduidend maar de ernst hiervan is voelbaar. Op Johannes na zijn namelijk alle apostelen de marteldood gestorven. In die tijd was dus geen sprake van geloofsvrijheid. Petrus lijkt in dit verhaal de uitzondering en Jacobus de regel. Dat is de ernst van dit verhaal. Jezus volgen brengt je niet in een stormvrije zone. Allen zullen vervolgd worden schrijft Paulus aan Timotheus. Zoals wij hier in Nederland in vrijheid leven, als christelijke partij in vrijheid ons christenzijn kunnen laten zien in de samenleving zijn wij vrij om te geloven, vrij om christelijke politiek te bedrijven terwijl er 320 miljoen christenen worden vervolgd in deze wereld. En het aantal groeit en dat wij hier in vrijheid leven en geen hoge prijs hoeven te betalen voor ons geloof is uitzonderlijk.
Maar er zit ook veel humor in dit bijbelgedeelte: dat begint bij de 4x4 groepen soldaten die Petrus bewaken: 16 soldaten voor één miezerig aposteltje dat gevangengenomen is. Herodes is zo bang dat Petrus zal ontsnappen. En Petrus zelf, terwijl hij aan zijn bewakers vastgeketend zit, en weet dat Jakobus zojuist is onthoofd, ligt in een diepe slaap. De meeste humor zit in de combinatie van vers 5 en vers 16. De gemeente bleef vol vuur voor Petrus bidden tot God. Als Petrus dan, dankzij die gebeden, in vrijheid bij hen voor de deur staat, laat Rhodé hem gewoon voor de deur staan, rent naar binnen en roept: ‘Jullie gebeden zijn verhoord’ en wat zeggen de bidders dan? ‘Je bent niet goed wijs. Dat kan helemaal niet’. Ze geloven blijkbaar zelf niet in de verhoring van hun eigen gebed. En als Rhodé blijft volhouden zeggen ze: ‘Het is z’n beschermengel’. En Petrus blijft maar aan de deur kloppen. Dan doen ze uiteindelijk open en zien tot hun grote verbazing dat het waar is! Bid je ook wel eens zo? Dat als je heel vurig voor iets bidt, maar als het dan gebeurt dat je denkt: Dat kan niet?
Hier heeft God Petrus bevrijd, maar ook als de Heer iets bijzonders doet in je leven ben je niet ineens voor altijd belangrijk in Gods koninkrijk: mensen komen en gaan. Petrus wordt hierna ook nauwelijks meer genoemd in Handelingen en de ene Jacobus (apostel) wordt in dit hoofdstuk vervangen door de andere Jacobus (oudste). Petrus noemt specifiek dat ze het hem moeten gaan vertellen dat hij in vrijheid verder op pad gaat. Het gaat erom dat dat koninkrijk komt, Gods koninkrijk. Dat door het lijden, door de bevrijding, door de gebedsverhoringen heen het koninkrijk van God komt. En dat is de hoop die in dit verhaal zit. Aan het eind van H 12 lezen we: “en het woord van God verspreidde zich en vond steeds meer gehoor’. Dat is de uitkomst van wat hier gebeurd is. En uiteindelijk is Paulus in Rome en predikt hij het evangelie in het centrum van de macht. Want daar waar Gods geest is daar is échte vrijheid.
Als christelijke partij staan ook wij soms in het centrum van de macht en mogen wij één van die mensen zijn die komen en gaan, die door onze woorden en daden een stukje mogen bouwen aan dat koninkrijk van God. Dat door de liefde die wij aan de ander laten zien, Gods liefde zichtbaar wordt. Dat wij de ander zo liefhebben dat de vrijheid die wij hebben, die wij mogen genieten doordat Hij ons bevrijd heeft en hier in vrijheid laat leven we die vrijheid ook aan de ander gunnen. Zozeer dat het zelfs ónze missie is.
