##mailingaanhefvoornaamachternaam##,
Morgen is het Koningsdag. Een feestelijke dag! Voor Emmen en omgeving extra bijzonder, want daar wordt het feest met de jarige Majesteit gevierd. En overal gaan de vlaggen uit, kleuren de straten oranje, zijn de tompouces niet aan te slepen, wordt het huis een stukje leger door de lokale vrijmarkten of kom je toch weer met prachtvondsten, prullaria of een combi daarvan thuis. Misschien heb je zelf al mooie plannen voor deze dag. We staan er niet altijd bewust bij stil, het is wel echt een van de voorrechten van het leven in een vrij land. Juist in tijden van polarisatie, van uiteenlopende visies, van overtuigingen en van grote politieke diversiteit vieren we samen de verjaardag van onze Koning en is er een moment van gedeelde vrolijkheid!
Formatie
Hier in de Kamer breekt vanaf vandaag het meireces aan. De afgelopen week gebeurde er nog héél veel. Deze nieuwsbrief is een kleine poging om daar iets van mee te geven! Kent u trouwens al onze nieuwe terugblik Dit was de week? Aanrader!
De formerende partijen hebben aangegeven een finaleweek te hebben tijdens het reces. Gelukkig maar: er staat nogal wat op het spel. Deze week deed Don in het debat over het rapport ‘Blind voor mens en recht’ een nadrukkelijk appel op de formerende partijen om de toeslagen af te schaffen. Het mag niet zo zijn dat een gebrek aan politieke wil leidt tot een voortzetting van dezelfde fouten, waardoor mensen ongelooflijk vastlopen.
Niet alles kan wachten op de formatie. Er is namelijk een noodsituatie aan het ontstaan op het platteland, doordat er veel minder dierlijke mest op grasland mag worden uitgereden dan voorheen. Hierdoor raken duizenden boerengezinnen op dit moment in grote problemen. Juist daarom was het mestdebat van gisteren ontzettend belangrijk, want er moet veel gebeuren. Kamerbrede steun was er voor motie die regering opdroeg om met plannen te komen om de mestcrisis het hoofd te bieden. Die plannen ligger er nu, met dank aan minister Piet Adema. In de afgelopen weken zagen we hoe de formerende vier het totaal oneens zijn over de oplossing van de mestcrisis. Het risico was groot dat alles in Den Haag stil zou blijven liggen, met een nog slechtere uitkomst voor boerengezinnen die nu in nood zijn. Wat was het daarom goed om te zien dat juist landbouworganisaties en de zuivelindustrie zelf alsnog met een plan kwamen en dat een groot deel van de Kamer zich achter de plannen van Piet Adema schaarde. Zodat de enorme problemen worden aangepakt, zonder treuzelen én overigens in het moeilijke besef dat daarmee niet alle boerengezinsbedrijven gered zijn. Maar ook omdat we beseffen dat, naast innovaties en verduurzaming, een kleinere veestapel in Nederland nodig is om beter in balans met de schepping te produceren. De bijdrage van Pieter Grinwis aan het mestdebat van gisteren is hier terug te kijken.
Wet betaalbare huur
Dat is nog niet alles! Op het terrein van betaalbaar kunnen wonen werden deze week belangrijke stappen gezet. Ik ben blij dat Pieter deze week met scherpte en nuchterheid liet zien hoe hard het nodig is om werk te maken van betaalbare huizen. Ook als je een appartement, studio of huis huurt. Pieter citeerde in zijn bijdrage de bevlogen predikant Heldring, die aan de slag ging toen hij zag hoeveel armoede er was in zijn dorp, het Betuwse Hemmen. In een ‘volksboek’ over armoedebestrijding uit 1844 klaagde hij de ‘groote steden’ aan:
‘Waarom perst gij uwe armen ingezetenen zoo verschrikkelijk tezamen, en dat, om uwe rijken wat schoone wandelingen te gunnen! (…) Doch ons geslacht wil eer tijgers en leeuwen in zoölogische tuinen plaatsen, en ruim doen wonen en spijzigen en voeden dan aan arme menschen eene goede woning geven.’ Hij schreef dit kort na de opening van dierentuin Artis in Amsterdam.
Inspirerend om zo’n stem uit eerdere tijden te horen. Volkshuisvesting is namelijk geen neutrale aangelegenheid. De liberalisering van een groot deel van de huren afgelopen decennia heeft allesbehalve meer betaalbare huur opgeleverd. Met name in de steden zijn de prijzen in de zogenaamde vrije huursector vaak extreem hoog. Met als gevolg uitgestelde levens, letterlijk en figuurlijk. Immers, als je als jongere de helft van je inkomen kwijt bent aan woonlasten, zie dan maar eens wat te sparen voor later en durf dan maar eens een gezin te stichten. Daarom heeft de ChristenUnie zich tijdens de vorige formatie hard gemaakt voor herstel van de volkshuisvesting en meer huurbescherming voor gewone mensen met gewone inkomens en is onze fractie voor de Wet betaalbare huur, waarin is geprobeerd de balans tussen betaalbaarheid van de huren en investeren in nieuwe huurwoningen te hervinden. Of zoals Heldring het zei: huizen bouwen, niet om ‘schandelijk winstbejag’, maar ‘tegen billijke huur’ om ‘eene kleine rente te trekken’. Voor die ‘kleine rente’ is het overigens dan wel nodig de afgelopen jaren fors verhoogde belastingen op vastgoed als belegging weer wat te verlagen, omdat door de combinatie van deze wet en de huidige belastingen bonafide verhuurders in de knel dreigen te komen. In onze strijd voor meer betaalbare huur hebben we daar als ChristenUnie ook oog voor.
Herdenkingen 4/5 mei
Tenslotte, dit zijn belangrijke weken in ons land. Waar we in alle verschil – juist ook samen Koningsdag vieren en binnenkort op 4 mei stil worden en op 5 mei de vlag weer in de top mag. Het zijn onrustige tijden. Er gebeurt heel veel in de wereld. Wij kunnen in vrijheid leven, maar dat is geen vanzelfsprekendheid. Te veel herdenkingen werden de laatste tijd onderwerp van debat. We zagen het bij de Kristallnacht, bij de Februaristaking en de afgelopen dagen ging het veel over 4 mei, de Nationale Dodenherdenking. Het zijn momenten van stilte, van pijn en herinnering. Dat moeten óók momenten van ons samen blijven.
Deze week deden gelukkig bijna alle partijen de oproep om op 4 mei stil te zijn. Gisteren debatteerde de Kamer over het opkomende antisemitisme. Daar pleitte ik voor snelrecht, zodat er duidelijk genormeerd wordt. Geen plaats voor antisemitisme in ons land. We vroegen ook om de samenleving aan zet te brengen. Want uit de gesprekken met jonge en oude Joodse Nederlanders is een ding me glashelder geworden. Het moeilijkste is als er niemand voor je op staat, als je het idee hebt dat mensen weg kijken. Daar kan veel meer. Belangrijk dat de minister-president daarom met allerlei sectoren spreekt en afspraken maakt om de veiligheid van de Joodse gemeenschap te waarborgen. Van ov tot universiteit, van de sportclub tot op straat. Het was bijzonder en goed om te zien hoe eensgezind het overgrote deel van de Tweede Kamer is en blijft tegen antisemitisme.
In verbondenheid en met hartelijke groeten,
Mirjam Bikker
Partijleider ChristenUnie
